Της Αθηνάς Κοροβέση
Την καθιέρωση της τηλεργασίας προτιμά η πλειοψηφία των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στην Ελλάδα
Δύο παράλληλες έρευνες, για τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στην Ελλάδα, αναδεικνύουν τo ίδιο εύρημα: την προτίμηση της πλειοψηφίας των εργαζομένων για τηλεργασία. Η προτίμησή τους μάλιστα δεν αφορά μόνο στην τρέχουσα περίοδο των περιοριστικών μέτρων στην κυκλοφορία, αλλά και στο μέλλον.
Για τον ιδιωτικό τομέα, το “Βαρόμετρο για τις συνθήκες εργασίας στην εποχή του COVID-19” της KPMG, Συμβουλευτικής Υπηρεσίας Ανθρώπινου Δυναμικού, ανέδειξε την πολύ θετική στάση του 67% του δείγματος της έρευνας στο ενδεχόμενο καθιέρωσης της εξ αποστάσεως εργασίας μελλοντικά.
Η έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού στους εργαζόμενούς της, έβγαλε σχεδόν πανομοιότυπο αποτέλεσμα για το ίδιο ερώτημα, καθώς το 68% δήλωσε υπέρ της θεσμοθέτησής της.
Η σύμπνοια μεταξύ των δύο κλάδων αντιδιαστέλλεται με τα δεδομένα του ΟΟΣΑ σχετικά με την κουλτούρα των Ευρωπαίων για τηλεργασία. Το Bloomberg σε δημοσίευμά του υπογράμμισε την μεγάλη πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πολίτες των χωρών της ΕΕ, καθώς βάση των στοιχείων του Οργανισμού για το 2018, 6 στους 10 εργαζόμενους δεν έχουν εργαστεί ποτέ από το σπίτι. Για την χώρα μας, το ακριβές ποσοστό ανέρχεται στο 61%, κάτι λιγότερο δηλαδή από όσους βλέπουν το μέλλον του εργασιακού τομέα στην τηλεργασία.
Όπως έχει σημειώσει ο καθηγητής Νομικής Δημήτρης Ζερδελής, “Το νομοθετικό πλαίσιο για την τηλεργασία στην Ελλάδα είναι ανεπαρκές”. Η ανεπάρκεια αυτή δεν φάνηκε να πτοεί τους Έλληνες να την αναδείξουν σε πρωταθλήτρια επιλογή αναφορικά με το εργασιακό περιβάλλον που επιθυμούν στην μετά-Covid19 εποχή. Η εξοικονόμηση χρόνου από την μετάβαση στον χώρο εργασίας αναδεικνύεται στο μείζον πλεονέκτημά της, σύμφωνα με την KPMG, λόγω του αγχώδους τρόπου ζωής ο οποίος στρέφει τους εργαζόμενους στο νέο μοντέλο εργασίας.
Ο ΣΕΒ τονίζει στον Οδηγό Εφαρμογής για την τηλεργασία, ότι αυτή η στροφή μόνο θετικό αντίκτυπο ενέχει σε περιόδoυς κρίσης. Εκθειάζει επίσης τα γενικότερα οφέλη της, όπως τις ευκαιρίες απασχόλησης για πληθυσμιακές ομάδες με περιορισμένη πρόσβαση στην εργασία (ΑμΕΑ, νέες μητέρες).
Η συζήτηση περί των πλεονεκτημάτων που προσφέρει η τηλεργασία στις γυναίκες και μητέρες είχε ανοίξει εν μέσω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όπου άρθρα αποτύπωναν απόψεις περί εναρμόνισης επαγγελματικής, προσωπικής ζωής και μητρότητας. Το ανεπαρκές νομοθετικό πλαίσιο και η διαφορετική κουλτούρα εργασίας δεν βοήθησαν στην ευόδωση μιας τέτοιας πρακτικής, όπως αποδείχθηκε. Οι μελετητές ωστόσο συναινούν στο ότι η τηλεργασία προωθεί την πραγματική ισότητα των φύλων, ακόμα και σήμερα όπου η γυάλινη οροφή σπάει σε πολλά επαγγέλματα.
Η “ψήφος εμπιστοσύνης” του εργατικού δυναμικού και η αλλαγή κουλτούρας Ελλήνων και Ευρωπαίων, δεν αποτρέπουν τους ειδικούς να επισημαίνουν τις ανησυχίες τους. Η απουσία σαφών ορίων εργασίας-ξεκούρασης αποτελεί κύριο παράγοντα μείωσης της παραγωγικότητας. Η συμβίωση με πολλά μέλη της οικογένειας και η καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων συμπεριλαμβάνονται στην λίστα μειονεκτημάτων.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται να έχει λάβει τις αποφάσεις του για το μέλλον της τηλεργασίας καθώς ζητά ανάλογη ενίσχυση των υποδομών σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Το ίδιο και εγχώριες φωνές, όπως ο Ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης, που τάσσεται υπέρ της συγκρότησης νέου Εργατικού Δικαίου.
