Αθηνά Κοροβέση: Έπειτα από το «ναι» του SPD για συμμετοχή στον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, πολλοί έσπευσαν να προδικάσουν το πολιτικό μέλλον του κόμματος. Τί θα τους απαντούσατε;

Γκεζίνε Σβαν: Υπάρχει φυσικά ο κίνδυνος σε μια επανάληψη του μεγάλου συνασπισμού να χαθεί το προφίλ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, όπως χάθηκε και στην αντίληψη πολλών ψηφοφόρων κατά τον προηγούμενο μεγάλο συνασπισμό. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, για να μην επαναλαμβάνουμε το ίδιο λάθος. Νομίζω ότι η κατάσταση να μην επαναληφθεί τώρα το λάθος είναι καλύτερη από ό, τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια. Πρώτα απ΄ όλα, επειδή ολόκληρο το κόμμα έχει επίγνωση της πρόκλησης αυτής. Επομένως, δεν θέλουμε να επαναλάβουμε το λάθος, όντας και απειλούμενοι από τα πολύ άσχημα αποτελέσματα των εκλογών.Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά στην κακή εικόνα προς το στο κοινό. Η εμπιστοσύνη προς την καγκελάριο έχει μειωθεί και, επομένως, είναι πλέον ευκολότερο να απομακρυνθούμε από την καγκελάριο χωρίς να χάσουμε την υποστήριξη της κοινής γνώμης.Και η τρίτη προϋπόθεση, είναι η πραγματοποίηση της αποκαλούμενης ανανέωσης του κόμματος, που έχει οργανωτικές πτυχές, αλλά κατά την άποψή μου και πτυχές περιεχομένου. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν έχουμε ένα καλό περιεχόμενο, το πρόβλημα είναι ότι είμαστε χωρισμένοι σε δύο πλευρές. Το πρόβλημα εντοπίζεται επίσης στο ότι υπάρχει έλλειψη σαφήνειας στο εννοιολογικό πλαίσιο και τις στρατηγικές του SPD. Και πρόκειται για σημαντικούς τομείς (οικονομική πολιτική, πολιτική για τους μετανάστες, πολιτική για την αλλαγή του κλίματος, για τη βιομηχανία άνθρακα, για την ανεργία κ.λπ.)Έτσι, οι προϋποθέσεις για να γίνουμε καλύτεροι είναι ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μια σαφέστερη στρατηγική, και γι’ αυτό πρέπει να εργαστούμε κατά τη διάρκεια του συνασπισμού.Τώρα που είμαστε στο συνασπισμό, και καθώς ο λαός γνωρίζει πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση ήταν αυτή για το SPD, νομίζω τώρα είναι περισσότερο κατανοητό. Και πρέπει επίσης να πούμε ότι αυτή η πολύ έντονη διαδικασία επικοινωνίας ήδη μετά την πρώτη διαπίστωση, και μετά από τις διαπραγματεύσεις συνασπισμού εντός του κόμματος, με τους ηγέτες του κόμματος, αυτές δίνουν τεράστια ζωντάνια στο κόμμα.Η επικοινωνία πάντα ζωντανεύει τους οργανισμούς και με κάποιο τρόπο έφερε και το κόμμα μαζί γιατί η σίγαση χωρίζει τον λαό, αλλά η επικοινωνία βοηθάει τους ανθρώπους να συγκεντρωθούν ακόμα και αν έχουν απόκλιση στις απόψεις τους, ακόμα κι αν έχουν διαφορετικές προοπτικές κλπ., αλλά καταλαβαίνουν έτσι καλύτερα ποιες είναι οι προοπτικές του άλλου.Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η διαδικασία επικοινωνίας ήταν καλή για το κόμμα, έχοντας εμπειρία από πολλές παρόμοιες συνθήκες, τόσο κομματικές όσο και συστημικές, και έχω πάντα την εντύπωση ότι το κλίμα είναι πάντα πραγματικά καλό και με σεβασμό ακόμα και για τις πολύ αποκλίνουσες συζητήσεις. Και αυτό είναι το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε στη Δημοκρατία.

Α.Κ.: Η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει σε θετικές εξελίξεις στην οικονομία της, δεδομένης της ανάληψης του Υπουργείου Οικονομικών από τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς;

Γ.Σ.: Ναι, έτσι νομίζω. Νομίζω ότι ο Όλαφ Σολτς είναι ένας πολύ προσγειωμένος πολιτικός και επίσης θεωρείται ως δεξιόστροφος σοσιαλδημοκράτης. Από την άλλη πλευρά είναι εντελώς συνειδητοποιημένος ότι τα προηγούμενα χρόνια έχουν γίνει πολλά λάθη. Είναι εξαιρετικά συνειδητοποιημένος για το ιστορικό πρόβλημα και την κληρονομιά που έχουμε. Και πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να βρει εποικοδομητικές απαντήσεις για την Macron και την Ελλάδα.Αλλά, από την άλλη πλευρά, θα ήταν απαραίτητο η ελληνική κυβέρνηση να έχει επίσης πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για τα επικερδή επενδυτικά πεδία για την ελληνική οικονομία και για την επίτευξη ελάφρυνσης του χρέους όχι με την έννοια της περικοπής των χρεών, αλλά την παράταση της περιόδου καταβολής τους. Και επίσης, ότι θα συνεχιστεί η μεταρρύθμιση της διοίκησης για τη λήψη αποφάσεων, η μεταρρύθμιση των φορολογικών προβλημάτων κλπ. Έτσι, νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμος για να φέρει πράγματι καλύτερα αποτελέσματα.

Α.Κ.: Η ενίσχυση της άκρας δεξιάς πανευρωπαϊκά, μπορεί να συμβάλλει σε μία αναγκαία στροφή προς την Ευρώπη της αλληλεγγύης;

Γ.Σ.: Η αλληλεγγύη μπορεί μερικές φορές να είναι η δύναμη και το δικαίωμα ταυτόχρονα, για ύπαρξη κοινών εχθρών. Αλλά νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό να θεραπεύσουμε τα προβλήματα που βρίσκονται στην πηγή αυτής της δεξιάς πτέρυγας. Και αυτά τα προβλήματα είναι σε σημαντικό βαθμό συναισθήματα ότι αντιμετωπιζόμαστε αδίκως, συναισθήματα που δεν έχουν μια προοπτική για τη δημιουργία οικογένεια, για επαγγελματική ζωή. Επομένως, δεν τείνω σε μία αλληλεγγύη με κοινή εχθρότητα, αλλά σε μια αλληλεγγύη με θετικούς κοινούς λόγους.