Της Αθηνάς Κοροβέση

Τις πρώτες του εκατό ημέρες στην προεδρία συμπληρώνει ο Τραμπ το ερχόμενο Σάββατο. Εκατό ημέρες προεδρίας ενός αμφιλεγόμενου Προέδρου που έχουν διχάσει. Φράση που δεν χρησιμοποιείται απλά ως σχήμα λόγου για το φαινόμενο Τραμπ, αλλά που αποτελεί επίσης συμπέρασμα γεγονότων καθώς και δημοσκοπήσεων.

Τα αποτελέσματα της έρευνας από δύο δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν από την ανεξάρτητη ερευνητική εταιρεία SSRS για λογαριασμό της εφημερίδας Politico και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard, δείχνουν ακριβώς αυτό το “σχίσμα” που επικρατεί μεταξύ των Αμερικανών ψηφοφόρων. Με την πρώτη δημοσκόπηση να διενεργείται το διάστημα 22-26 Μαρτίου 2017, ενώ η δεύτερη να πραγματοποιείται αμέσως μετά την απόσυρση του μεταρρυθμιστικού νομοσχεδίου για την υγεία που προώθησε η κυβέρνηση Τραμπ, μεταξύ 29 Μαρτίου και 2 Απριλίου 2017.

 

Υγειονομική περίθαλψη

Ένα από τα θέματα που κυριάρχησαν επομένως στις ερωτήσεις που τέθηκαν στους ενήλικες Αμερικανούς ερωτηθέντες, ήταν και η γνώμη τους σχετικά με αυτό το “φιάσκο” στον τομέα της υγείας. Ένα “χαστούκι” που δέχτηκε ο απτόητος Πρόεδρος, καθώς το προτεινόμενο σχέδιο νόμου περί υγειονομικής περίθαλψης, υπό την ονομασία American Health Care Act (AHCA), δεν κατάφερε να αποσπάσει τις απαραίτητες υποστηρικτικές ψήφους από το Κογκρέσο. Αποτελώντας έτσι ένα σημαντικό πρώτο πλήγμα, πρωτίστως για τον ίδιο τον Τραμπ, καθώς η κατάργηση του Οbamacare αποτελούσε μία από τις κυριότερες προεκλογικές του δεσμεύσεις, πάνω στην οποία “χτίστηκε” και μεγάλο μέρος της καμπάνιας του. Ενώ επιπροσθέτως, η κόρη του Ιβάνκα είχε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της υγειονομικής αυτής ατζέντας.

Η τροπή όμως που πήρε το AHCA, οδήγησε ένα σημαντικό ποσοστό των Αμερικανών, 41% σύμφωνα με την έρευνα, να θεωρεί ότι η κυβέρνηση Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες θα πρέπει να συνεργαστούν στενά με τους Δημοκρατικούς ώστε να διορθώσουν τις προβληματικές πτυχές του Obamacare (ACA). Ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 33% τάσσεται κατά του Obamacare, το οποίο αναλύεται σε ένα 14% που επιθυμεί την κατάργησή του και ένα 19% που τάσσεται υπέρ μιας συνεχόμενης προσπάθειας αντικατάστασής του.

Τα αντίστοιχα ποσοστά των Δημοκρατικών ερωτηθέντων υπερτερούν σαφώς προς τη συνεργασία Ρεπουμπλικάνων-Δημοκρατικών με σκοπό τη βελτίωση του Obamacare, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους ερωτηθέντες που υποστηρίζουν στην πλειοψηφία τους ακριβώς το αντίθετο.

Ο διχασμός σε όλο του το μεγαλείο επομένως! Μόνο που το συγκεκριμένο θέμα δεν αποτελεί το μόνο που διχάζει τους Αμερικανούς πολίτες.

 

Μεταναστευτικό

Αν πρόκειται για κάποιο θέμα που μπορεί να διχάσει όχι μόνο τους πολίτες της Αμερικής αλλά και ολόκληρου του κόσμου, αυτό είναι το μεταναστευτικό.

Στην έρευνα της SSRS σε συνεργασία με τους Politico και Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard, διαπιστώνεται ξανά αυτό το “διχαστικό” κλίμα.

Σε ερώτηση αναφορικά με το κατά πόσο πιστεύουν οι ερωτηθέντες ότι οι ενέργειες του Τραμπ στο συγκεκριμένο τομέα αποτελούν μέτρα εθνικής ασφάλειας ή μία πλήρη απαγόρευση της εισόδου σε Μουσουλμάνους, τα ποσοστά επί του συνόλου των ερωτηθέντων διαμορφώνονται στο 53 και 40% αντίστοιχα. Με τους Ρεπουμπλικάνους ερωτηθέντες να υποστηρίζουν σε ποσοστό 85% ότι οι απαγορεύσεις σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια της χώρας, και τους Δημοκρατικούς να τείνουν προς την άλλη κατεύθυνση, όπως αναλύεται στο παρακάτω διάγραμμα.

Όσον αφορά το περιβόητο τείχος, ερώτηση που δε θα μπορούσε να λείπει από το σχετικό ερωτηματολόγιο, οι Δημοκρατικοί τάσσονται σχεδόν εξ ολοκλήρου προς την κατάργησή του, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία προς την ανέγερσή του. Εικόνα που δεν αλλάζει στο σύνολο των ερωτηθέντων, αλλά και στους ανεξάρτητους ερωτηθέντες που εμφανίζονται διαμοιρασμένοι μεταξύ των δύο απόψεων, με μία κλίση προς την εναντίωσή τους προς το τείχος.

 

Περιβάλλον

Ένα τρίτο ζήτημα που περιεργάζεται η έρευνα είναι η μείωση του προϋπολογισμού της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος κατά 31%.

Παρόλο που η πλειοψηφία της κάθε κατηγορίας ερωτηθέντων αντιτίθεται στις προτεινόμενες περικοπές, υπάρχει και εκείνη η μερίδα που τις επικροτεί, όπως διαφαίνεται παραπάνω. Το ποσοστό που αντιτίθεται εξόφθαλμα στις περικοπές προέρχεται από τους Δημοκρατικούς και φτάνει το 81%, όταν το αντίστοιχο ποσοστό των Ρεπουμπλικάνων ερωτηθέντων αγγίζει μάλλον μετά βίας το 30%.

 

Παιδεία

Το τέταρτο και τελευταίο θέμα με το οποίο καταπιάνεται η έρευνα είναι η παιδεία. Αν και δεν υπάρχει αρκετή πληροφόρηση σχετικά με τον εκπαιδευτικό τομέα, η τοποθέτηση ωστόσο της Betsy DeVos στην αντίστοιχη υπουργική θέση, έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Καθώς Τραμπ και DeVos έχουν προτείνει αυξημένη κρατική χρηματοδότηση προς τα λεγόμενα charter schools, σχολεία με ιδιωτικό καθεστώς, αλλά με κρατική χρηματοδότηση. Αν και παραδοσιακά η αμερικανική κοινωνία τάσσεται υπέρ τους, αυτή η πρακτική έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Και αντικατοπτρίζεται ακριβώς στις απαντήσεις που δόθηκαν στην ερώτηση σχετικά με το “κατά πόσο συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την χρηματοδότηση προς τα charter schools, αν η χρηματοδότηση αυτή συνεπάγεται μείωση της χρηματοδότησης των κανονικών δημόσιων σχολείων”.

Σε αυτήν λοιπόν την περίπτωση οι ισορροπίες αλλάζουν. Επί παραδείγματι, στο σύνολο των ερωτηθέντων, όταν μπαίνει η παράμετρος της “υπονόμευσης” των δημόσιων σχολείων, από το 55% που ήταν η αρχική προτίμηση προς τα charter schools (πρώτη στήλη), το ποσοστό αυτομάτως μετακυλίεται στο 30% (δεύτερη στήλη). Το οποίο συνεπάγεται έναν ισχυρό προβληματισμό της αμερικανικής κοινωνίας στον κρίσιμο τομέα της εκπαίδευσης, ένα από τα ακανθώδη ζητήματα σε κάθε χώρα.

Η διαφορά επίσης υποστήριξης των συγκεκριμένων σχολείων βάση κομματικής ταυτότητας είναι ευκρινής, καθώς μόνο ένα 17% επικροτεί τις βλέψεις της κυβέρνησης Τραμπ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των Ρεπουμπλικάνων φτάνει στο 40%. 

***

Αναλύοντας τέσσερις πτυχές των σημαντικότερων πολιτικών εξελίξεων των τελευταίων 100 ημερών επί αμερικανικού εδάφους, παρατηρούμε ότι αν και γενικότερα η κοινή γνώμη τάσσεται κατά του Τραμπ, αυτό δεν αντικατοπτρίζεται 100% στα επίσημα στοιχεία ερευνών. Υπάρχει αρκετή μερίδα που επικροτεί τις πρακτικές του, ανεξαρτήτως κομματικής ταύτισης (με μία σαφή υποστήριξη βεβαίως να προέρχεται από τη βάση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος), γεγονός που συμβάλλει στη δραματική πόλωση της αμερικανικής κοινωνίας.

Μία κοινωνία, που οι πρώτες 100 ημέρες του Προέδρου της δεν την βρίσκουν ενωμένη, αλλά διχασμένη. Και ίσως… αιωρούμενη στην πλάνη του αβέβαιου και του δίχως ενός ισχυρού αντιπολιτευόμενου “δέους”.

 

Πρώτη δημοσίευση: ysterografa.gr

26/04/2017