Της Αθηνάς Κοροβέση
Μόλις 1.864 πάντα (Γιγαντιαίο πάντα, Ailuropoda melanoleuca) απομένουν ελεύθερα στη φύση σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία του WWF. Αν και ο πληθυσμός τους είναι φαινομενικά πολύ μικρός, έχει αυξηθεί ωστόσο σε ποσοστό 40% από τη δεκαετία του ’80, όταν και το WWF ξεκίνησε το πρόγραμμα προστασίας του στην Κίνα. Συγκριτικά με την περασμένη δεκαετία, ο πληθυσμός των πάντα σημείωσε αύξηση 17%.
Ο γενικότερος στόχος είναι τα πάντα να ξεπεράσουν τα 2.000 μέχρι το 2025, κάτι που απαιτεί τη δημιουργία μιας προστατευμένης περιοχής μεγάλης έκτασης και ενός αναβαθμισμένου οικοσυστήματος, όπου τα πάντα θα μπορούν να ζήσουν και να αναπαραχθούν.
Προσβλέποντας στην επίτευξη αυτού του σκοπού, η Κίνα σχεδιάζει την ίδρυση ενός εθνικού πάρκου τεραστίας έκτασης, για την προστασία των απειλουμένων γιγαντιαίων πάντα, που θα εκτείνεται σε τρεις επαρχίες.
Τα απομονωμένα πάντα που ζουν σε έξι βουνά στις περιοχές Gansu, Shaanxi και Sichuan, θα μπορούν να ξανασμίξουν όλα μαζί στο εθνικό πάρκο έκτασης 27.134 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεγονός που θα συμβάλλει και στην ευκολότερη αναπαραγωγή τους. Μία έκταση ικανή να φιλοξενήσει τα πάντα που ζουν σήμερα σε 67 διαφορετικά μικρά καταφύγια, καθώς και 8.000 απειλούμενα είδη πανίδας και χλωρίδας.
Η σμίξη αυτή θα συμβάλλει επιπλέον στον εμπλουτισμό της γενετικής ποικιλότητας του είδους, καθώς αναμένεται ζευγάρωμα μεταξύ διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων πάντα, που ζουν απομονωμένες σε διαφορετικές περιοχές.
Επιπλέον, όπως και πολλά άλλα απειλούμενα είδη, τα γιγαντιαία πάντα υφίσταντο την καταστροφή των καταφύγιών τους λόγω των φυσικών καταστροφών, της κλιματικής αλλαγής αλλά και της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Οι διαφορετικές διοικήσεις των τριών επαρχιών όπου ζουν τα πάντα, επιδεινώνουν την κατάσταση, καθώς όταν αυτά περιφέρονται μεταξύ των διαφορετικών περιοχών, η αρμοδιότητα ευθύνης προστασίας “θολώνει”.
Ένα ενιαίο σύστημα προστασίας προσπαθεί να επιτύχει, μεταξύ άλλων, η δημιουργία του πάρκου. Όπως δήλωσε και o Hou Rong, Διευθυντής της Ερευνητικής Βάσης Chengdu για την Αναπαραγωγή των Γιγαντιαίων Πάντα στην επαρχία Sichuan, η Κίνα θα διαμορφώσει ένα συνολικό σχέδιο για το εθνικό σύστημα πάρκων, ενώ το πάρκο θα αποτελέσει ένα καταφύγιο για τη βιοποικιλότητα και θα παρέχει προστασία σε όλο το οικολογικό σύστημα.
Η δημιουργία του πάρκου, εκτός από την πρακτική του χρησιμότητα, θα δημιουργήσει και θέσεις εργασίας στην επαρχία Sichuan. Ειδικότερα, υπάρχουν βλέψεις για πρόσληψη ξεναγών για τους τουρίστες που θα επισκέπτονται το πάρκο, και γενικότερα εργατών που θα απασχοληθούν στα έργα υποδομής.
Από την άλλη βέβαια, κρίνεται απαραίτητη η μετεγκατάσταση τουλάχιστον 170.000 κατοίκων της Sichuan, ώστε να δημιουργηθεί το τεράστιο οικολογικό πάρκο, που στο μεγαλύτερο μέρος του θα εκτείνεται σε αυτήν την περιοχή.
Όπως κάθε κατασκευή αντίστοιχου βεληνεκούς, έτσι και η συγκεκριμένη δεν θα αποδειχθεί ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της προβληματικής, ήδη από το 1988 έχουν προταθεί είκοσι σχέδια διαδρόμων μετανάστευσης μεταξύ των έξι βουνών, αλλά λίγα ήρθαν εις πέρας.
Το 2015, η Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων της Κίνας και το Ινστιτούτο Paulson που εδρεύει στο Σικάγο, υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας για την εκτέλεση πιλοτικών προγραμμάτων και περιπτωσιολογικών μελετών.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Melissa Songer, Βιολόγος του Εθνικού Ζωολογικoύ Πάρκου Smithsonian στην Ουάσιγκτον, τονίζει ότι η Κίνα χρειάζεται να πραγματοποιήσει περαιτέρω εμπειρικές μελέτες ώστε να θέσει αυτούς τους διαδρόμους σε χρήση.
Ενώ ο David Wildt, Επιστήμονας στο Ινστιτούτο Smithsonian για τη Βιολογία Διατήρησης, δηλώνει ευτυχής από το θεαματικό επίτευγμα της Κίνας σε προγράμματα αναπαραγωγής και επανεισδοχής πάντα. Ωστόσο, όπως αναφέρει, έφτασε η ώρα να αποδείξουμε αν αυτά τα μέτρα μπορούν να δουλέψουν στο νέο σύστημα εθνικών πάρκων της χώρας. Καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, η εμπειρία του παρελθόντος έχει αποδείξει ότι ένα εθνικό πάρκο μπορεί να αναβαθμίσει σε ανυπέρβλητο βαθμό το περιβάλλον και την οικολογία μιας χώρας.
Τα αξιολάτρευτα πάντα λοιπόν, θα αποκτήσουν εν κατακλείδι, ένα ιδανικό σπίτι. Καθημερινά χρειάζεται να τρέφονται μέχρι και με 38 κιλά μπαμπού και να περνούν ως και 14 ώρες της ημέρας τους μασουλώντας. Χωρίς το άγχος αυτήν την φορά, αν θα μπορέσουν να βρουν την τροφή τους, δεδομένου ότι οι κάτοικοι των περιοχών με τους οποίους “συμβιώνουν”, συνηθίζουν να κόβουν τους βλαστούς των μπαμπού, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στη διατάραξη της ζωής τους.
Πρώτη δημοσίευση: ysterografa.gr
01/04/2017
